Her sene bayram tatillerinde akın akın Avrupa şehirlerine gidiyoruz. Üç ya da dört gün hava değişikliği olsun diye... Yeni bir şehri, yeni bir kültürü tanımak için. Bu bayram hiçbir yere gitmedim ama kelimenin tam anlamıyla "tadı damağımda kalan" geçen yılki Prag gezimi anmadan da edemedim...
Prag'a gidenler bilir. Tarihi yapıları çok iyi korunmuştur. Şehri gezerken kendiniz başka bir yüzyılda sanırsınız. Eski şehir küçücüktür, kaleye gitmeyecekseniz şehri yarım günde gezersiniz. Bunun için biblo sehir denir Prag'a.
Pariziska Caddesi şehrin en şık caddesidir, en güzel mağazalar sağlı sollu dizilidir. Prag'ta zenginlik, ihtişam ve gösterişle eşanlamlı olmadığından; biraz da tarihi yapıların tasarımı kocaman kocaman vitrinlere yer bırakmadığından, caddede dolaşırken dikkatli olmalısınız. Hiç tahmin etmediğiniz daracık kapıların ardında harika dükkanlar bulabilirsiniz.
Yeni bir şehre gittiğimde zamanım sınırlıysa, şehrin "tadını çıkarmayı" "herhangi bir şeyin daha ucuzu burada var mı acaba?" diye bakınmaya tercih ederim. Doğrusu Prag, damak tadına düşkün olanların gerçekten "tadını çıkarabileceği" bir şehir. Tabii önceden dersinize iyice çalışmak şartıyla... Çünkü mönüler ve tabelalar Çekçe. Dışarıdan size çok kasvetli ve karanlık görünen bir restoran, aslında şehrin en iyilerinden biri olabilir. Çekçeniz yoksa nereden bileceksiniz? Ya da her gittiğiniz yerde hamburger ya da spagetti mi isteyeceksiniz?
Prag'a gidip de şehrin tadını nasıl çıkaracağınızı ayrıca yazacağım. Ancak bu şehri benim için unutulmaz kılan lezzete gelmek istiyorum: Cremeria Milano. Pariziska Caddesi 20 numaradaki Cremeria Milano, İtalyan usulü kaymaklı dondurma yapan bir franchise dükkan. Prag'ın diğer ucunda, Husova Caddesi'nde de bir başka şubesi var. Fakat Pariziska Caddesi'ndeki tarihi bir binanın içinde, perdeler merdelerle süslü, Markiz Pastanesi görünümünde bir yer. Ben diyeyim 30, siz deyin 40 çesit dondurma var. Ayrıca franchise sahibi Cream&Dream firmasının üretimi çikolatalar, drajeler ve diğer şeker türleri dizi dizi raflarda.
Cremeria Milano'yu arkadaşlarım ve benim için unutulmaz kılan yalnızca tadı damağımızda kalan kapuçinolu dondurma değildi. Beyaz önlüklü ve beyaz eldivenli, güleryüzlü garsonları, kristal avizeli salonu, bordo kadife perdeleriyle tiyatro dekorunu andıran bir mekanda dondurmayı kutsama ritüeline katılmışsınız hissi yaratan atmosferiydi. Orası sedece dondurma ve pasta yenen bir yer değildi (ki yan masadakiler şampanya içiyordu gün ortasında). İtalyan usulü dondurmanın, Çek usulü bir zarafetle tadına varıldığı gizli bir mabetti...
Cremeria Milano'da görevlilerle konuşurken bize bu markanın franchise olduğunu ve İstanbul'da da şube açılacağını söylediler. Aman allahım, ne mutluluk!!!
Geçen kışı İstiklal Caddesi boyunca turlayarak ve "Cremeria Milano atmosferine uygun bina hangisi olabilir?" diye tahmin etmeye çalışarak gecirdim. Nihayet o bölgede kafe sahibi bir arkadaşım yerini tarif etti de bulabildim. Koşa koşa gittim, ama tam bir hayal kırıklığıydı.
Sarı duvarları ve ustaların Kalebodur dedikleri beyaz seramik döşemeleriyle zarafetten çok uzak, sıradan bir dondurmacı görünümündeydi. İçeride masalar vardı ama herhangi bir özel atmosfer yoktu. Aksine son derece vasattı. Dondurma servisi de, servis elemanları da aynı şekilde hayal kırıklığı yarattı.
Duydum ki medar-ı iftiharımız Dondurmam Gaymak filminin galasında konuklara Cremeria Milano'nun dondurmasından ikram edilmiş. Endüstrileşmiş üretime karşı kahramanca direnen insanların anlatıldığı bir filmin tanıtımında bu kadar butik bir ürünün seçilmesi çok güzel. Konuyla son derece örtüşen bir seçim olmuş, kim akıl ettiyse bravo... Dondurmam Gaymak'ın yapımcılarının karakterlerini Cream&Dream ile özdeşleştirmek istemelerini anlayabilirim de; şöhretini lezzetinden ve sunumundaki şıklıktan alan bir markanın, Türkiye'de neden bu şekilde temsil edildiğini bir türlü anlayamadım...
5 yorum:
Henüz Prag'a gitme şansım olmadı; fakat eğer bir gün gidersem, yazınızın üzerine mutlaka Cremeria Milano'da bir dondurma yiyeceğim. İstanbul'daki şubenin mekân olarak pek bir özellik taşımadığı konusunda hem fikirim; fakat dondurması şu ana kadar yediğim en iyi dondurmalardan...
Biz müşterilerin görüp-gezdikçe, belli standartlara yönelik duyarlılığımız arttıkça, tahmin ediyorum ki taleplerimiz bir karşılık bulacaktır...
David Ojalvo
Dondurma yapımında gerçek süt ve krema kullanıldığında işte o tadı yakalıyoruz. Süt tozu, kıvam arttırıcı vb. kullanınca Mc Donald's dondurması gibi oluyor. Bir de daha çok meyve tadı gelsin diye meyve suyu ve ekstresinin yoğun kullanıldığı dondurmalar var, onlar da sorbe tadında oluyor. Tercihe göre...
merhabalar, cremeria milano maalesef düşündüğünüz gibi ev yapımı dondurmacı değil.hazır tozlar,yani şekerler ve süt tozu karışımının endistüriyel olarak hazırlanmış paketlenmiş karışımlarını sütle karıştırarak dondurma yapıyorlar.meyveliler için de pek hakiki meyve kullanmıyorlar.yine toz ve esanslarla yapıyorlar. sahibi bi italyan.ama aslında dondurmacı falan değil emlakçı.gelişmekte olan ülkelerde ev alıp, yapıp satıyor.merkezi yerlerde aldığı binaların altına da dondurmacı açıyor.israilde de açtı mesela. .ama ustaları hakiki dondurma ustası değil.oranları belli karışımlar yapıyolar.aslında tüm bunları dondurmam gaymak filminde dondurma verdiğini okuduğum için yazıyorum.aslında konuyla pek alakaları yok yani ev yapımı katkısız vs.dondurmacısı hiç değiller.Yine de türkiyeye değişik bi lezzet getirdikleri kesin ve çikolatalı dondurmaları çok güzel.
Yorumunuzu yayınladım ama ustaların gerçek olmadığı ve kullanılan katkı maddeleri konusunda umarım bir dayanağınız vardır...
kesinlikle katılmıyorum her şeyiyle bir italyan dondurması o arkadaş da ya işin mutfağını görmemiş ya da yabancı sermaye karşıtı bir milliyetçi
Yorum Gönder